بيست و دو ، سه و چهار ماهگى نفسم

سلام گل قشنگ زندگيم اول از همه ببخشيد كه اينقدر مامانت تنبل بوده كه بعد سه ماه وبلاگت رو اپ كردم دوما نفسم تمام ماهگردات مبارك غنچه زيباي زندگيمون لحظه لحظه بزرگ شدنت شيرينه سه ماه بزرگتر شدى و من و بابات به خودمون ميباليم كه همچين عروسكى داريم هر چى بزرگتر ميشى شيرين تر از روز قبلى ادم مي خواد فقط بخورتت. خوب يه عالمه خبر داريم راستى بايد از همه دوستاي گل وبلاگيمون عذر خواهى كنم كه دير اومدم و يه تشكر ويژه از اونايي كه برامون پيغام گرم وصميمى گذاشتن از همتون ممنون. بريم سر خبرا تو پست قبلي با پانيا رفتيم دبي ويزاى امريكا گرفتيم و قرار شد ١٨ اسفند به امريكا سفر كنيم ازاونجايي كه قرارداد خونه مون تموم ميشد صاحب خونه محترم يه قيمت فضايي براي تمديد خونه گذاشت وما هم كه مي خواستيم واسه چند ماهى نباشيم تصميم گرفتيم خونه را خالى كنيم اسبابها رو خونه مامان بزرگ گذاشتيم ويه ماهي رو مهمون مامان بزرگا بوديم تا روز موعد ١٨ اسفند ازراه رسيد براي مامان طوبي و اقا جون ومامان روحى(مامان بابايي) خيلي سخت بود خلاصه دايي اكبر ما رو برد فرودگاه و با توكل به خدا و كلي استرس پرواز كرديم تمام نگرانيم از اين بود كه در اين مدت طولانى ١٦ ساعت من با پانيا چيكار كنم مي خواد بهانه گيرى كنه و نق بزنه و خسته بشه و گريه كنه ولي درست برعكس اون چيزى بود كه فكر ميكردم پانيا بيشتر راه رو تو هواپيما خوابيد و ما كلي از اين بابت خدا رو شكر گفتيم به زودي عكساي پانيا رو ميزارم چون با موبايلم اين پست رو نوشتم.